Monday, May 5, 2008

Kawan

Hari ni sekolah berjalan macam biase-biase je. Everything went just find for me. Well, not everything though.

Mase unit beruniform tadi, punyalah sikit orang datang. Pastu aku dengar cite dari sorang nih. Dia kata ada la dua tiga orang tak datang, balik masa pukul 2 tadi. Aku tanye, kenape? Dia cakap, balik nak study. Wa... orang lain pun nak study jugak. Taw la next week exam. Geram jugak aku dengar. Yelah, orang lain pun exam jugak tapi tak ade la sampai ponteng unit. Nak buat camne kan? Diaorang nak dapat A banyak-banyak. Biarlah diaorang.

Mase balek tadi, aku pergi tunggu bas dengan kawan-kawan aku yang lain. Yang sorang ni kawan aku sejak aku kecik lagi manakala yang seorang ni merupakan bekas jiran aku merangkap kawan aku yang boleh dikatakan rapat la jugak. Pastu mase tengah lepak2 kat atas rumput tuh (dengan cuaca yang amat nyaman) si A ni bukak la mulut. Dia cakap kat aku, dia terasa hati sikit kat kawan dia nih. Kawan si Z nih nama dia D. D nih dulu kawan baik dan rapat dengan Z. Namun sejak akhir2 nih, Z cakap si D nih dah lupakan dia. Yelah, dah ade kawan2 lain, yang lame tinggalkan lah.

Z cakap, dia memang tak puas hati dengan si D. Aku pun perasaan, D n the gang dah berubah semenjak dua menjak nih. Dah tak macam D yang lame. So aku cakap kat Z, biarlah dia. Kite bukan boleh nak buat ape pun. Caye cakap aku nanti die mesti carik kau punye mase dia gaduh dengan gang2 dia tuh. Memang betul pun Z cakap. Sebab dulu penah sekali dua, si D nih gaduh dengan gang dia. D pergi la cari Z. Bila dah baek, Z terus dia tinggalkan. Macam kacang lupekan kulit.

Kawan aku yang seorang ni pun join sama. si N ni cakap, dia pun tak puas hati ngan PK (bukan guru PK) nih. Dia kate, mase PK gadoh dulu dengan kawan dia, PK nih cakap dia tak mau tinggal kan si N nih. Tapi 1/2 jam lepas tuh si PK ni baek dengan kawan dia and sama cam kes Z, terus lupekan si N nih. Kesian kat N sebab mase PK gaduh, punye la N pujuk PK supaye jangan sedeh... Namun apakah yang boleh N buat selain biar kan aje?

Tu lah kawan. Kadang2 kita rasa kita ramai kawan. Tapi sedarkah kita, kadang2 tu kita rasa kesepian, keseorangan yang teramat sangat?

Aku harap sesangat aku tak jadi macam si D dengan PK. Aku nak jadi kawan yang sama2 ketawa dan menangis.

1 comment:

Anonymous said...

aii..nk nyibuk boleh?hehe...umm..pada pendapat saya la...saya lagi suka duduk sorang2 daripada ada kawan hoho